Cześć, wzięło mnie na napisanie czegoś na blogu, więc odzywam się po wiekach ciszy. Mieszkam sobie tutaj w tej Szwecji, ale nadal nie czuję się na 100% "swojo". Czuję, że moje miejsce jednak jest w jakimś anglojęzycznym kraju. Ogólnie większość rzeczy dobrze mi się tu układa, praktyki u weterynarza ("dream job" z dzieciństwa), gdzie czuję się świetnie! (poza niektórymi momentami, gdzie czuję, że zaraz zemdleję), w szkole lepiej niż rok temu, wiem więcej o co chodzi i dużo więcej rozumiem, i ten rok w szkole zapowiada się świetnie - będę mieć dwa psy do tresowania w ciągu roku, gdzie reszta klasy ma po prostu swoje psy, które większość rzeczy już umie. Ja będę miała dwa różne, które mało umieją, więc będę uczyć je najwięcej jak mogę :). Jak na razie kilka najbliższych lat zapowiada się w Szwecji, nie wiem czy dam radę się tu przyzwyczaić czy nie. W sumie kilka lat może wiele zmienić. Ale jak na razie nie czuję się tutaj swojo jak powiedziałam, chciałabym używać tutaj angielskiego języka, szwedzki nadal po 3 latach mieszkania wydaje mi się dziwny i obcy. Czasami jednak są chwile, kiedy myślę, że Szwecja to dobre miejsce na zamieszkanie w przyszłości, i nawet czasem czuję się całkiem swojo tutaj w Szwecji, jednak to tylko kilkuminutowe stany.    Co do innych rzeczy to różnie - czasem się układa, czasem się wszystko wali na chwilę i po chwili naprawia. Ale to każdemu się zdarza. Czasami mam tego dość, że trzeba walczyć z losem i naprawiać sprawy w kółko i w kółko. 

     Ostatnio dostaję jakichś inspiracji od życia jak fotografia i inne bajery, ale czas na razie nie pozwala na to i też nie zawsze jest ochota i motywacja, i teraźniejsza pogoda (początkowa jesienna) psuje wszystko...
     No dobra, napisałam trochę sporo, myślałam, że wyjdzie mniej. Czasem mam ochotę powrócić na blog całkiem i pisać na bieżąco, ale albo nie ma czasu albo motywacji albo jeszcze coś innego. Teraz uciekam i może znowu niedługo zawitam (nie obiecuję). 

love you sososoososo muuch <3

best of the best. my universe. <3

<3